(de namen in mijn columns zijn altijd gefingeerd, en situaties altijd worden altijd zo
verdraaid en aangepast dat de werkelijke situatie totaal niet meer herkenbaar is)
“Ronny, mijn vriend waarmee ik al een jaar samen woon, werkt in ploegen. Ik heb 2 kinderen uit mijn vorige relatie, Ronny heeft een zoon (Sven) van 13 jr. Sven komt om de 14 dagen een weekend bij ons. Soms is Ronny dan thuis en gaat hij wat met Sven doen, maar vaak moet hij werken en zit ik met Sven opgescheept.”
Dit is een veel voorkomend probleem bij mensen die in ploegen werken. Ook voor Sven is dit niet prettig. Hij moet naar een vrouw met 2 kinderen en kan zijn eigen vriendjes niet zien, omdat zijn moeder en vader niet in hetzelfde dorp wonen.
Anita heeft al enkele keren aan Ronny gevraagd om met de moeder van Sven hierover te overleggen maar Ronny ziet dat niet zitten.
Anita’s dochters zijn nog klein (3 en 6 jaar) en de Sven heeft heel andere interesses dan haar dochtertjes. Ze voelt zich steeds meer gespannen tegen de weekends dat Sven komt.
Anita vraagt mijn hulp om hier veranderingen in aan te brengen. Ronny is bereid één keer mee te komen. Hij blijkt erg bang te zijn voor ruzie met zijn ex en het daarom maar zo te laten. Na enkele gesprekken met hen samen is hij bereid om met moeder te overleggen over een andere omgangsregeling met zijn zoon.
Moeder en haar vriend hebben eerst ook een gesprek met mij, daarna komen ze samen met zijn vieren en er wordt een andere regeling afgesproken, waarbij Ronny meer tijd effectief met Sven doorbrengt en de jongen minder weekends van zijn vriendjes gescheiden is.
Anita voelt zich lekkerder, omdat zij minder niet meer opziet tegen de dagen dat Sven aanwezig is. Ronny geniet meer van Sven en Sven is ook veel gelukkiger. Wat wil je nog meer…..