Ik had enkele weken geleden twee stiefgezinnen in dezelfde week, met soortgelijke klacht. De kinderen waren lastig en zorgden voor problemen in de relatie tussen de ouder en stiefouder. Ook het gedrag van de kinderen was bijna hetzelfde.
In het ene gezin speelde vooral dat moeder niet optrad tegen haar eigen kinderen, in het andere gezin trad stiefvader al op voordat moeder het kon doen. Hij gaf haar als het ware geen kans.
De ene stiefvader was een rustig type, die niet gauw boos werd, de ander was een temperamentvolle man, die zich rot-ergerde. Toen ik in beide gezinnen had aangegeven dat de stiefvaders zich wat meer op de achtergrond moesten houden, en de moeders beter hun grenzen konden gaan stellen, reageerden beide gezinnen nogal lauw: was dat alles?
Niet alles, nee, maar wel heel belangrijk. Het ene gezin kwam twee weken later enthousiast terug. De sfeer in huis was aanzienlijk verbeterd. En hoewel stiefvader het best moeilijk vond om af en toe zijn mond te houden, ging het veel beter in het gezin.
Het andere gezin was veel moeilijker gegaan, terwijl het in eerste instantie een gemakkelijkere situatie leek. Deze man was minder temperamentvol, en kon zich veel gemakkelijker op de achtergrond houden dan de vorige, maar er was al zoveel oud zeer bij beide partijen dat ze weliswaar heel goed merkten dat het een stuk beter ging, maar het was allemaal allerminst opgelost.
Het eerste gezin zal over enkele maanden nog een keer terugkomen, om af te sluiten. Het tweede gezin zal nog wel enkele keren moeten komen om de puntjes op de i te zetten.