Weg met de stress

Herken je dat? Dat je zo druk bent, dat je in een continue stroom aan afspraken en ontmoetingen zit? Ik heb zelf zo’n drukke tijd achter de rug en was blij dat het maar om een korte periode ging, anders ‘was ik mezelf voorbij gelopen’. Ik merk dat ik tijdens die drukte te weinig tijd neem om even rustig te gaan zitten, om even te voelen wat ik eigenlijk nodig heb. Ik krijg een ontzettend vol hoofd en kan niet meer helder nadenken. Mijn trein dendert op dat soort momenten gewoon door, en dan is het lastig te stoppen. Ik word er nog drukker van en ga nog meer doen! Onbegrijpelijk, denk jij misschien, maar ja inmiddels weet ik dat stress dat met mij doet…Weet jij van jezelf wat de effecten zijn van stress op je lichaam of op jouw gedrag? Ga je heel snel ademhalen, of ga je nog sneller lopen om alles af te krijgen? Raffel je het werk af of snauw je vaker tegen je kinderen of je partner? Of ga je juist ‘overcompenseren’ omdat je weet dat je niet lekker in je vel zit?

Het is prettig om de signalen te herkennen op momenten dat de stress je te veel wordt. Om te weten waaraan je bij jezelf kan merken dat je even wat gas terug moet nemen, of dat je wat vaker nee moet zeggen tegen die ene collega of die moeder op het schoolplein. En als je weet dat je even wat rustiger aan moet doen, hoe zorg je er dan voor dat je tot rust komt? Dat je je hoofd kan leegmaken? Dat die schouders niet meer zo strak staan? Dat je hoofdpijn of die rugpijn wegtrekt?

Beweging helpt tegen stress!
Gelukkig weet ik wat ik moet doen als ik zo’n vol hoofd heb en niet meer helder kan nadenken. Ik ga wandelen. In het bos. Alleen. De herfst is inmiddels ingetreden en dat kan ik zien aan de bomen: de blaadjes verkleuren en ze dwarrelen naar beneden. Ik hoor de eikeltjes – rrrrrttttt – uit de bomen vallen en de springbalsemien laat zijn zaadjes los – pllllok! De herfstwind waait door mijn haren en door te bewegen, te kijken, te luisteren en te voelen, merk ik dat de stress van mijn schouders af glijdt. Mijn hoofd waait leeg en ik laat los wat niet belangrijk is: me druk maken over de planning van aankomende week, waarvan ik weet dat er op donderdag een dubbele activiteit op school staat gepland voor mijn zoontje Bruno. Ik heb het hier al over gehad met zijn juf en die wil het liefst voor hem beslissen. Terwijl hij duidelijk aangeeft dat hij zijn voorkeur heeft. En dat geeft mij stress, omdat ik het van te voren goed en duidelijk wil regelen voor hem. Tja, dat is het perfectionisme dat de kop op steekt bij mij… Ik neem me voor om het los te laten en ik zie wel wat er gebeurt. Ik laat de keuze bij de juf – zij heeft tenslotte die verantwoordelijkheid – en heb verder geen verwachtingen. Dan zal het zich vanzelf oplossen. Het is voor mij belangrijker dat hij plezier heeft die dag en het beleeft op zijn manier. Daar gaat het om, dus daar houd ik aan vast.

En zo kun jij ook voor jezelf in gestreste tijden onderzoeken: wat kan ik loslaten en wat wil ik vasthouden? Met andere woorden: wat doet er écht toe voor jou? Wat is belangrijk? Soms hoef je niet eens per se iets los te laten, maar kun je kijken naar wat je vooral wél wilt doen. Af en toe is het goed om je leven te herijken, vooral als je je werk of eigen bedrijf combineert met het moederschap. Er is dan zoveel verandert in je leven, dat het goed is om alles (weer) eens op een rijtje te zetten. Zo weet je beter waar je voor staat en kun je makkelijker keuzes maken.

Op de profielpagina vind je meer informatie over deze professional.