Bram Bakker interviewt Esther van Fenema. Naast psychiater is zij ook professioneel violist. Ze verteld over haar keuze voor de psychiatrie en haar relatie met muziek. Verder gaat het gesprek over het vak van Psychiater. Over de richtlijnen in de psychiatrie die de behandeling bepalen. Wel of geen pil bij een depressie is een levensbedreigend risico, maar stelt Esther: “We zijn toch geen slaven van een richtlijn?” “Richtlijnen kunnen tot de dood leiden, omdat er geen moed wordt getoond om verder te kijken!” “De meeste artsen zijn maar voor een ding bang en dat is het tuchtcollege!” “Het vak is gejuridiseerd; stroomde vol met managers die niets over het vak weten maar er veel over te zeggen hebben”. “Veel verwijtbaar leed komt voort uit het begrip vrijheid. We moeten gaan nadenken of we niet meer grenzen moeten gaan stellen” “De samenleving zit meer dan ooit aan de psychofarmaca, maar is dat een bewijs dat het goed gaat, of juist niet?” “Ideaal is dat je teruggaat naar kleinere samenlevingen in een hedendaagse vorm.”
VRAGEN
1. Wat is bij een psychiater meestal leidend bij een behandeling en waarom?
2. Hoe intiem is het om te spreken over je gevoelens?
3. Welke invloed heeft de zorgverzekeraar op het behandelplan van de psychiater?
4. Kunnen richtlijnen tot de dood leiden?
5. Welke ruimte heeft een psychiater om te kiezen tussen cognitieve gedragstherapie en prozac?
6. Hoe groot zijn de marges in de beoordeling van een psychiater om een pil voor te schrijven?
7. Welke rol spelen managers en juridische kaders in het behandelplan van de psychiater?
8. Wat is de rol van vrijheid in het leed dat geleden word?
9. Zijn voor veel mensen meer grenzen belangrijker dan meer vrijheid?
10. Kan je naar minder vrijheid streven, zo ja, hoe doe je dat?
11. Zit de samenleving vast aan de psychofarmaca?
12. Hoe zou je ideale een samenleving in richten?